Thaicom Mini Marathon 2015

Posted by in Life & Journey, Running

เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมาเราลงวิ่งงาน Thaicom Mini Marathon 2015 มาค่ะ ทั้งๆ ที่ก็ยังไม่แน่ใจว่าจะวิ่งไหวมั้ย เพราะอาการเจ็บส้นเรายังไม่หายขาด ถึงจะดีขึ้นแล้ว แต่ก็ซ้อมยังไม่เคยได้ถึง 10 กิโลเลย

งานนี้พี่สาวก็มาวิ่งด้วย ด้วยความบังเอิญ มีเพื่อนที่เค้าลงทะเบียนไว้ แต่มางานไม่ได้ พี่สาวเลยได้วิ่งฟรีเลย สองพี่น้องเลยพาคุณแม่มาเดินแจมด้วย แต่คุณแม่เดินแค่ 3 กิโล ส่วนคุณลูกๆ วิ่งระยะ 10 กิโลค่ะ

คืนก่อนวันงาน เราดันนอนน้อย ทำให้สลบไปตั้งแต่ 6 โมงเย็น ตื่นมาอีกที 3 ทุ่ม แล้วก็นอนไม่หลับไปจนตี 2 ซึ่ง ตี 4 เราก็ต้องตื่นแล้วค่ะ สรุปว่าได้นอนไปอีกแค่ 2 ชม. เอง ง่วงมาก คือเราต้องรีบตื่นก่อนเวลาวิ่ง อย่างน้อย 2 ชม. มากินข้าวเช้าก่อนค่ะ เพราะถ้าช้ากว่านี้ กลัวว่าจะจุกกลางทาง อาหารเช้าของเราง่ายมากค่ะ ขนมปัง 7-11 นั่นเอง

RockTape_Plantar_Fasciitis

ยังดีที่ก่อนนอนเราพันเทปที่ช่วยพยุงกล้ามเนื้อที่ส้นที่เจ็บไว้เลย เพราะกลัวว่าถ้ามาพันตอนเช้าจะเสียเวลา เท้าของเราเลยกลายเป็นลายวัวซะแล้ว 55 (เทปของ Rocktape ค่ะ แอบแพง แต่ใช้ดีค่ะ) ส่วนที่เราเจ็บเรียกกันว่า รองช้ำ หรือ Plantar Fasciitis เรา search วิธีแปะเทปเอาในเน็ต ได้ออกมาตามรูปค่ะ

เรานัด Grab Taxi ให้มารับตอน ตีห้าสิบห้านาที ก็มาตรงเวลาดีค่ะ ไปถึงงานก่อน 6 โมง ซึ่งคนก็เยอะแล้ว งานนี้เริ่มวิ่งค่อนข้างสาย คือ ปล่อยตัว 6 โมง ครึ่ง ปกติงานอื่นจะเริ่ม ตี 5 บ้าง 6 โมง บ้างตลอดค่ะ งานนี้เราเลยกลัวว่า ตอนวิ่งแดดต้องแรงแล้วแน่ๆ เลย เลยจัดปลอกแขนมาด้วย กลัวดำไปกว่านี้ค่ะ แค่ตอนนี้ก็แทบไม่เหลือความขาวแล้วค่ะ T^T

ด้วยความที่นักวิ่งเยอะมาก แล้วเราออกตัวอยู่โซนกลางๆ แรกๆ ก็จะวิ่งติดนักวิ่งท่านอื่นๆ ทำให้วิ่งได้ไม่ตามสปีดปกติสักที กว่าจะเข้าที่เข้าทางก็ปาไป กิโลกว่าแล้วค่ะ เราดันกดปุ่มนาฬิกาผิดปุ่มอีก ทำให้กว่าจะเริ่ม Track การวิ่ง ก็วิ่งมา 2 กิโลกว่าแล้ว เลยเก็บอะไรไม่ได้เลย แอบเสียใจ

10km

งานนี้เราวิ่งได้ดีกว่าที่คิดค่ะ วิ่งได้ sub pace 7 เกือบจะตลอดทาง มีเดินบ้าง แวะถ่ายรูปบ้าง เรากลัวว่าจะเจ็บส้นจนวิ่งไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้เจ็บแบบนั้นค่ะ แค่รู้สึกตึงๆ ปวดๆ เบาๆ คงเป็นเพราะพันเทปมา เลยช่วยได้เยอะมากค่ะ รู้สึกได้เลยจริงๆ บวกกับการวิ่งบนทางต่างระดับ ทำให้ไม่ค่อยมีเนินเท่าไหร่ ยกเว้นตอนวิ่งขึ้นสะพานเท่านั้นค่ะ ส้นเลยไม่ค่อยออกอาการ สุดท้ายเราจบงานนี้ที่ราวๆ 1 ชั่วโมง 11 นาทีค่ะ ถ้าไม่ติดว่าเรากลัวเจ็บส้นคงวิ่งได้ดีกว่านี้ แต่เวลาแค่นี้เราก็พอใจมากแล้วค่ะ วันนี้แดดออกสายด้วย เลยไม่ร้อนวิ่งสบาย

อาหารในงานจะเป็นเซ็ทเบเกอร์รี่ค่ะ ถึงจะรู้สึกไม่อิ่มเท่าข้าว แต่ก็พอจะประทังหิวไปได้บ้าง ส่วนน้ำมีแจกเยอะดีค่ะ แม้ว่าจะไม่เย็น แต่ก็โอเคนะ มีรถห้องน้ำมาบริการราวๆ 3-5 คันค่ะ ก็โอเคแหละ คิวยาวนิดนึง ต้องทำใจ คนเยอะมาก

thaicom

ขากลับเราขึ้นรถที่งานจัดไว้ให้ไปลงที่แยกอรุณอมรินทร์ ตรงหน้าพาต้าค่ะ กว่าจะหาแท็กซี่แถวนี้ได้ยากลำบากมาก เลยจัด Grab Taxi ไปอีกรอบ รอนอนนิดนึง แต่กลับบ้านสบายใจ

สรุปแล้วงานนี้เราว่าโอเคเลยค่ะ ทางวิ่งดี จัดงานโอเค ของกินน้อยไปนิด แต่ก็ไม่ขาดนะ ห้องน้ำก็โอเค แถมมีจัดรถบริการรับส่งไปตรงแยกอรุณอมรินทร์ให้ เลยไม่รู้สึกว่ามาลำบากมาก ภาพรวมคือโอเคทุกอย่างค่ะ แต่เราแอบทราบมานิดหน่อยว่า มีดราม่าตรงเริ่มผลการแข่งขัน เพราะกลุ่มแนวหน้าของ 10 km เค้าบอกทางวิ่งผิด เลยวิ่งไม่ครบระยะทาง คือนักวิ่งก็ไม่ทราบหรอกค่ะว่าวิ่งผิดทาง (เราได้คุยกับหนึ่งในคนที่วิ่งผิดมาแล้วอ่ะ) แต่เราก็ไม่รู้หรอกนะว่าดราม่านี้จบยังไง เหอๆ – -”

อ่อ ลืมบอกว่า ครบรอบ 1 ปี พอดี กับการเริ่มวิ่งของเราค่ะ เย้